Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Duo Reges: constructio interrete. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Et nemo nimium beatus est; Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Quo modo autem philosophus loquitur? Praeclare hoc quidem. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Quid censes in Latino fore? Sed nimis multa. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Deprehensus omnem poenam contemnet. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Bork: Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Recte, inquit, intellegis.: Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.
Bork: Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?
Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id
deseruit.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant
aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;